polskie-zdania: “Wspomnienia, tak słodkie i tak gorzkie… zżerały go i karmiły zarazem. Aż w końcu poczęły blaknąć, traciły kontury, rozpływały się, były już tylko głuchym bólem, który odsuwał się na bok, by nie ranił serca.
tags:
original: https://dyingnun.tumblr.com/post/642136536735989760